Pudel miniaturowy stał się bardzo popularnym psem do towarzystwa z powodu przyjaznego i lojalnego charakteru. Ma radosne usposobienie oraz łatwość uczenia się i bycia układanym. Jest bardzo żywiołowy i inteligentny – to jedna z najbystrzejszych ras, o świetnej pamięci.

Pudel miniaturowy jako pies towarzyszący
Pudle historycznie popularność na całym świecie, zawdzięczają francuskim elitom. Jako psy towarzyszące - bystre i zabawne, trafiły na salony. Zostały ukochanymi czworonogami na dworze Ludwika XIV i stamtąd ruszyły na podbój arystokratów w Hiszpanii, we Włoszech i w Niemczech. 
Protoplaści tej rasy, dotarli także na tereny Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Białego pudla otrzymał w dzieciństwie król Zygmunt Stary. Pies o imieniu Bielik towarzyszył przyszłemu monarsze w dziecięcych latach i został uwieczniony w wielu źródłach, między innymi na obrazie „Podniesienie Dzwonu Zygmunta” autorstwa Jana Matejki. Zresztą, wielki malarz również był właścicielem pudla. 

Pudel miniaturowy charakter
Pierwszy wzorzec rasy pudel stworzono w 1880 roku. Od tego czasu, na świecie – psy tej rasy, duże, średnie, toye i pudle miniaturowe, są często spotkane w Niemczech, Rosji i w krajach skandynawskich – tam rasa nie straciła na popularności.
Pudel miniaturowy ma przyjazny i lojalny charakter. Ma radosne usposobienie oraz łatwość uczenia się i bycia układanym. Jest bardzo żywiołowy i inteligentny – to jedna z najbystrzejszych ras, o świetnej pamięci. Jest psem długowiecznym – dożywa średnio 15 lat, a bywa że nawet 18 lat.
Bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna, lubi z nim spędzać czas bawiąc się wesoło lub odpoczywając. Chętnie uczy się nowych sztuczek poprzez zabawę. Uwielbia dzieci i tak jak one lubi być w centrum uwagi. Ma nieskończone pokłady energii. Pudel miniaturowy jest bardzo ruchliwy. Nie znosi nudy i cieszy go każda aktywność. Spacery, ćwiczenia ruchowe i sprawnościowe to jego żywioł. Ale potrafi dostosować się do różnych stylów życia więc nawet domator znajdzie w nim czułego towarzysza.
Co ważne, jest przyjazny wobec innych psów ponieważ nie lubi konfliktów. Nie jest agresywny. Chyba że w psim dzieciństwie nie był właściwie socjalizowany. Wtedy bywa lękliwy i w konsekwencji agresywny. Najczęściej jednak słynie z ugodowego charakteru. Dobrze odnajduje się w stadzie – czy będzie nim rodzina z dziećmi czy inny pies. Razem łatwiej znieść mu samotność, której pudle miniaturowe nie lubią. Mogą nawet wówczas cierpieć na stres separacyjny. Na czas nieobecności właścicieli warto zapewnić psu gryzaki piłeczki z lanej gumy, szarpaki lub zabawki z przysmakami.
Trzeba też pamiętać, że pudel miniaturowy źle prowadzony w wieku szczenięcym, zaniedbywany i pozbawiony zainteresowania, staje się psem strachliwym i smutnym. A nawet uciążliwym bo niszczącym przedmioty, a do tego nadmiernie szczekającym jako, że z natury pudel miniaturowy jest bardzo czujny i reaguje szczekaniem na hałasy, nieznane przedmioty i osoby.

Jak wygląda pudel miniaturowy?
Pudel miniaturowy na wszystkich robi wrażenie psa eleganckiego, bo porusza się lekko i sprężyście i ma harmonijną budowę. Jego klasę podkreśla charakterystyczna kędzierzawa szata, z której groomerzy potrafią wyczarować cud fryzury.

Pudel miniaturowy wzorzec rasy
Wzorzec rasy pudel miniaturowy opisany przez FCI wyróżnia cztery odmiany pudli: duże (45 cm do 60 cm +/- 2 cm), średnie (34-45 cm), miniaturowe (28-35 cm) i toye – 24 cm do 28 cm.
Prawidłowe proporcje sylwetki: długość kufy stanowi ok. 9/10 długości czaszki. Długość tułowia (mierzona między łopatką, a guzem kulszowym) przekracza nieco wysokość w kłębie. Wysokość w kłębie jest prawie równa wysokości zadu. Odległość od podłoża do łokcia stanowi 5/9 wysokości w kłębie.
Pudel miniaturowy czy toy jak je odróżnić? Najważniejsze cechy: pudel miniaturowy waga od 4 do 7 kg i wymiary 28-35 cm.

Pudel miniaturowy czarny, brązowy a może biały?
Za zgodne z wzorcem pudla miniaturowego uznaje się wszystkie umaszczenia jednolite: białe, czarne, brązowe, srebrne, morelowe, rude, a także w kolorze kremowym. W Polsce najbardziej popularne są odmiany w kolorze białym, czarnym i morelowym. Ostatnio dużą popularnością cieszy się pudel miniaturowy red i pudel miniaturowy czarny.
Szata powinna być sprężysta, obfita i gęsta i poddawana systematycznej pielęgnacji z powodu tendencji do skręcania się. Szata pudla miniaturowego nie linieje i rośnie przez całe życie dlatego należy strzyc ją co 3 miesiące aby zachować naturalność i elastyczność włosa.
Wzorzec F.C.I. przewiduje określone fryzury dla pudli wystawowych. Pudle miniaturowe uczestniczą z powodzeniem w konkursach groomerskich gdzie zawsze zyskują wielką sympatię widowni.

Pudel miniaturowy rasa psa do aktywnego spędzania czasu
Jeśli przemknęła Ci przez głowę myśl a może kupię pudla miniaturowego poczytaj więcej o wymaganiach tej rasy. Pomińmy na razie pytania: ile kosztuje pudel miniaturowy i jaka hodowla pudli będzie najlepsza. Jesteś gotowy na aktywne spędzanie czasu z psem? Psy tej rasy będą doskonałym wyborem dla osób, które lubią ruch i są aktywne. Szczególnie jeśli są cierpliwe i konsekwentne i lubią uczyć psa nowych komend i różnych umiejętności. Pudel miniaturowy ucieszy osoby, które lubią psy łagodne i miłe w towarzystwie. Ze względu na jego potrzebę aktywności, nie poradzi sobie z ułożeniem pudla miniaturowego osoba starsza, mniej aktywna z natury. Może też być dokuczliwe szczekanie pudla, w reakcji na niewielki hałas lub nieznany przedmiot. Pudel miniaturka jest czuły wobec swojego właściciela ale też bywa o niego zazdrosny. Dlatego trzeba się wykazać konsekwencją w układaniu psa. Bo pudel miniaturowy jako przedstawiciel bardzo inteligentnej rasy może … zdominować właściciela i to on wyszkoli go … do swoich potrzeb.
Ponieważ trzeba regularnie dbać o szatę pudla miniaturowego, będzie dobrym wyborem dla osób, które lubią pielęgnację sierści poprzez samodzielne jej strzyżenie, czesanie albo mogących pozwolić sobie na regularne wizyty u psiego fryzjera. Pudel miniaturowy nie linieje stad to dobry wybór dla alergików.

Pudel miniaturowy hodowla, cena
Jeśli jesteś już pewien, że pies pudel miniaturowy to rasa idealnie dopasowana do Twojego charakteru poszukaj dobrej, sprawdzonej hodowli. Dokładnie analizuj ogłoszenia w rodzaju pudel miniaturowy sprzedam. Sprawdzaj czy to hodowla ZkwP.

Ile lat żyją pudle miniaturowe?
Pudel miniaturowy jak wiadomo jest rasą długowieczną - może żyć nawet do 18 lat. Aby utrzymać go w dobrej kondycji ważne jest właściwe odżywianie.
Aby pudel miniaturowy cieszył się dobrym zdrowiem szczególnie warto zwracać uwagę na dbałość o oczy – chorują na zaćmę, jaskrę, miewają wady powiek i rzęs, uszy – są słabo wentylowane, skórę i sierść aby zapobiegać infekcjom, grzybicy, pasożytom.

Jak karmić pudla miniaturowego?
Sposobów odżywiania jest wiele. Możesz przygotowywać psu posiłki , a jeśli nie masz na to czasu lub obawiasz się, że brakuje Ci wiedzy w tym temacie możesz wybrać wysokiej jakości gotową karmę.
Rozejrzyj się w naszej ofercie, na pewno znajdziesz coś dla siebie. Jeśli wybierzesz opcję karmienia karmą suchą to wybierz te przeznaczone dla psów małych ras – ICEPAW Pure Mini Sensitve – lekkostrawna karma z łososiem lub Tenetrio Gemuse Garten karma z owadów dla psa . Jeśli wybierzesz jako podstawę diety karmy mokre dla swojego psa to polecamy Renske fresh meal z dużą zawartością mięsa w ekologicznych opakowaniach, a także wysokomięsne karmy BIO Rockster wyprodukowane z organicznych składników.

Jeśli zainteresowała Cię ta niezwykła rasa psa to zapraszamy do przeczytania jeszcze ciekawostek historycznych dotyczących rasy psa pudel miniaturowy.

Historia rasy
W Polsce pudle (fr. caniche) zyskują powoli na popularności. Warto wiedzieć, ze to rasa o długiej tradycji. Pierwsze wzmianki pochodzą z XV wieku. Historia rasy zaczyna się w Niemczech i Hiszpanii. Współcześnie FCI uznaje Francję za kraj pochodzenia rasy. Pod koniec XIX wieku powstał wyjściowy wzorzec pudla. Pierwotnie były to psy pracujące. Przodkami pudli były psy rasy myśliwskiej z kręconymi i wełnistymi i wodoodpornymi włosami, które zapewniały im odporność na chłód i wilgoć.
Pudle są spokrewnione z hiszpańskimi i portugalskimi psami dowodnymi oraz z francuskim berbetem. Były cenionymi towarzyszami polowań na dzikie ptactwo wodne. Pewnie dlatego strzyżono je do sylwetki, tak aby ułatwić pływanie i skuteczne i szybkie docieranie do ptactwa. Zawsze i wszędzie doceniano też ich inteligencję – bywały gwiazdami obwoźnych przedstawień i występów w cyrkach. Pierwsze informacje o małych pudlach pojawiały się od XVI wieku i mówiły o wykorzystywaniu z sukcesem miniatur do szukania trufli.

Historia nazwy rasy
„Caniche” uniwersalna nazwa rasy, etymologicznie ma związek z francuską nazwą samicy kaczki „cane” – psy używano bowiem podczas polowań na to ptactwo. W 1743 roku pojawiła się w języku francuskim nazwa “la caniche”, określająca sukę rasy barbet. W późniejszym czasie określenia „barbet” i „caniche” /pudel/ stopniowo nabrały odrębnego znaczenia.
Opis za: wzorzec FCI nr 172, opublikowany w 03.11.2014 r.
Używana w Polsce nazwa pudel, jak podają różne źródła pochodzi od słowa „pudel” w języku starogermańskim Pfudel / Pfütze to w tłumaczeniu kałuża lub „pływanie w kałuży”, nazwa bardziej odwoływała się do zamiłowania psów do kąpieli i taplania się w kałużach niż do ich kręconej sierści.
W XVIII wiecznych Niemczech psy z kręconym włosem – myśliwskie i pasterskie - określano mianem „pudeł”. Francuzi używali dla nich terminu „barbet” – i pod tą nazwą kryje się nazwa oficjalnego przodka psów o kręconej sierści, którego wiele cech zachowała aż do teraz. Włosi, psy tej rasy, nazywali „barbone”, dziś używają terminu barboncino na oznaczenie rasy.
Źródło: Rosa Engler, The Great Poodle Book, Grada, 2011