Pomeranian szpic miniaturowy

Uroczy piesek do towarzystwa, o wyrazistym charakterze i radosnym usposobieniu. Należy do psów ras miniaturowych.

Jak wyglądają szpice miniaturowe

Nazwa szpic miniaturowy pomeranian przywołuje obraz małego puchatego pomarańczowego pieska z nastroszoną sierścią, o stojących uszkach, spiczastym pyszczku z ciemnymi bystrymi oczkami – radosnego i przyjaznego. Urzekają swoją piękną szatą, wyglądającą na nastroszoną, a powodem jest obfity podszerstek szpica miniaturowego. Wokół szyi pomeranian miniaturka ma bujny, imponujący kołnierz przypominający grzywę. Również ogon jest obficie owłosiony ogon, noszony dumnie nad grzbietem. Głowa przypominająca kształtem głowę lisa , z charakterystycznymi spiczastymi uszami. Trudno go pomylić z inną rasą , to wyjątkowy pies o lekko zadziornym wyglądzie.

Dorosły szpic miniaturowy ma od 21 do 24 cm wysokości i uzyskuje wagę do 3.5 kg.

Wzorzec rasy - włos

FCI określa wzorzec rasy szpic jeśli chodzi o szatę jako choroby psów ras dwuwarstwową, składającą się z prostych i wyraźnie nastroszonych włosów okrywy i krótkiego, gęstego podszerstka, o strukturze bawełny. Głowa, uszy, przód przednich i tylnych kończyn oraz łapy – okryte krótkim, gęstym (aksamitnym) włosem. Reszta tułowia okryta długą, bogatą szatą. Włos nie może być falisty, na grzbiecie nie może być przedziałka. Szyja i łopatki porośnięte gęstą grzywą. Na tylnych stronach przednich kończyn obfite pióra, z tyłu obfite portki sięgające stawu skokowego.Ogon powinien być obficie owłosiony.

Szpic miniaturowy charakter

Pomeranian choć mały to bardzo odważny i oddany swojemu właścicielowi piesek. Jest otwarty, przyjazny i radosny. Lubi pieszczoty i najchętniej stale przebywa ze swoim panem. Niechętnie zostaje sam w domu, ponieważ z natury jest towarzyski i źle znosi samotność. Jest serdeczny i przywiązany także do innych domowników, ale wobec osób obcych bywa nieufny. Lubi dzieci ale jest zbyt delikatnej budowy dla małych dzieci, które mogą mu podczas zabawy, przez brak wyczucia, zrobić krzywdę np. nawet złamać kość.

Miniaturowy pomeranian - pies o dużej sile

Warto pamiętać, że choć szpice miniaturowe pomeranian zostały wyhodowane jako psy do towarzystwa, odziedziczyły w swoim małym ciałku (ważą ok 1,4 kg do 3,5 kg) po przodkach silny charakter.  Są długowieczne – żyją od 12 do 16 lat. Pomeranian bywa uparty i szczekliwy – ten mały piesek ma wielki instynkt psa stróżującego.  

Aktywność pomeraniana

Pomeranian to mała, ale energiczna rasa psów. Jak na małego pieska przystało pomeranian nie potrzebuje wielkich przestrzeni. Może mieszkać w małym mieszkaniu. Albo w domu z ogrodem. To nie przestrzeń jest dla niego ważna. Najważniejszy jest opiekun, który zadba i doceni jego urodę i będzie blisko. Zaleca się zabieranie ich na kilka codziennych spacerów i pozwalanie im biegać po zamkniętej przestrzeni.

Pomeranian uwielbia zabawę. Ta cecha przydaje się przy szkoleniu. Jego inteligencję łatwo wykorzystać do nauki poprzez ruch i psie sporty. Pomeranian potrzebuje dużo różnorodnych aktywności bo uwielbia ruch. Pomeranian chętnie tez stawia czoło wyzwaniom intelektualnym. Ciekawski szpic uwielbia tropić, szukać i znajdować przysmaki. Uwaga na łakomczuchy - łatwo przybierają na wadze.

Ze względu na delikatność ich budowy, skłonność do zapadania tchawicy, pomeranian może być wyprowadzany na spacer wyłącznie w szelkach aby nie narazić go na kontuzję po gwałtownym szarpnięciu smyczą.

Szpic miniaturowy pomeranian wspaniały towarzysz człowieka

Pomeranian będzie wspaniałym towarzyszem jeśli zostanie odpowiednio ułożony. Wykorzystując podczas nauki nagrody i pozytywną motywację, osiąga się znakomite rezultaty edukacji. Trzeba być tez podczas szkolenia konsekwentnym. Bystry pomeranian szybko nauczy się wykorzystywać pobłażliwość opiekuna wobec nieposłuszeństwa. Niedopuszczalne jest układanie pomeraniana ze stosowaniem kar i przemocy fizycznej lub krzyku. Zbyt surowo traktowany pomeranian zdystansuje się wobec opiekuna, nie będzie chciał współpracować. Będzie uparty, a nawet agresywny. Z dobrze ułożonym pomeranianem, który zwykle budzi przyjazne uczucia, można spacerować w miejscach publicznych, odwiedzać przyjaciół, wybrać się do knajpki lub z pieskiem w koszyku na kierownicy, pojechać na wycieczkę rowerową.

Dla kogo psy rasy pomeranian ?

Szpic miniaturowy uwielbia bliskość. Będzie wspaniałym towarzyszem dla osób starszych, których nie nęcą długie spacery i dużo czasu spędzają w domu. Sprawdzi się jako stały towarzysz pracy dla młodych pracujących zdalnie i spędzających dużo czasu w domu przed komputerem.

Pomeranian nie będzie dobrym wyborem dla osoby uprawiającej bieganie, zapracowanej, nerwowej i oczekującej dyscypliny. To także zbyt delikatny piesek dla rodziny z małymi dziećmi.

Czy psa rasy szpic zaprzyjaźnimy z innymi psami?

Pomeranian bywa niechętnie nastawiony do psów innych ras. Może prowokować i wywoływać awantury, zwłaszcza z dużymi psami. Potrafi być wobec nich natarczywy. Pomeranian może mieszkać z kotem, a nawet z innym psem – byle podobnej do niego wielkości. Behawioryści zalecają szkolenia i socjalizację, która pozwolą oswoić pomeraniana z większymi psami. W innym wypadku spacer ze szpicem może być uciążliwy dla właściciela.

Ile kosztuje szpic miniaturowy?

W Polsce psy pomeranian – różnie umaszczone, nie tylko białe - są modne, dlatego na szczeniaka z dobrej i zarejestrowanej w PZK hodowli trzeba więcej zapłacić i dłużej poczekać. Pomeranian o sierści w kolorze pomarańczowym występuje najczęściej. Poszukiwany – dlatego też droższy - może być pomeranian który ma umaszczenie białe, kremowe lub czarne. Dopuszczalny jest pies pomeranian o sierści w kolorach szarym, łaciatym i podpalanym lub czekoladowym. Ceny szczeniąt są wysokie –pomeranian szczeniak może kosztować od od 3 000 zł za najpopularniejsze o pomarańczowej sierści, po droższe i bardziej poszukiwane, jak np. pomeranian czarny - cena pieska o takim umaszczeniu dochodzi nawet do 7 000 zł. Pomeranian hodowle, które oferują szczenięta z rodowodem FCI, zgodne ze wzorcem rasy, w rzadkim kolorze i wystawowe, taki szpic miniaturowy kosztuje nawet ok 12 000 zł. Wysoka cena wynika nie tylko z popularności rasy ale też z małych miotów – szczenięta przychodzą na świat w skomplikowanych porodach.

Dlatego pytanie - pomeranian cena - nie powinno być jedynym kryterium jakim należy się kierować przy zakupie psa rasy pomeranian. Jest poważne ryzyko, że szczeniak pomeranian oferowany w niskiej cenie może pochodzić z pseudohodowli czyli hodowli niecertyfikowanej. Taki pomeranian mały może nie spełniać standardów wzorca, a dodatkowo rosnąć, wymagać kosztownej opieki weterynaryjnej.

Pielęgnacja szpicy miniaturowych

Dla psów rasy szpic miniaturowy pielęgnacja sierści jest niezwykle ważna. Sierść szpica miniaturowego stanowią dwie warstwy okrywy – proste, długie i nastroszone włosy uzupełniona o gęsty, wełnisty podszerstek. Bujna okrywa wymaga starannej i regularnej pielęgnacji. Charakterystyczna dla rasy jest obfita sierść wokół szyi, która niczym „lwia grzywa” oddaje zadziorny charakter pomeraniana ale też, wymaga codziennych zabiegów pielęgnacyjnych. Wyczesywania grzebieniem o długich i metalowych igłach aby skóra mogła oddychać, a sierść się nie zbijała. Szatę należy regularnie trymować, pamiętając żeby nie ścinać równo lub poniżej podszerstka. 

Staranności i uwagi podczas pielęgnacji wymagają również okolice uszu, ogona i pachwin. Pamiętać trzeba o higienie okolic oczu – zdarza się, że pomeranian ma skłonność do nadmiernego łzawienia.

Warto chronić sierść przed nadmiernym zabrudzeniem. Psa rasy pomeranian szpic miniaturowy nie można zbyt często kąpać. Jeśli już, to raz w miesiącu, w specjalistycznych szamponach dla psów. Koniecznie trzeba po kąpieli starannie wysuszyć sierść niezbyt nagrzaną suszarką aby uniknąć odparzenia skóry.

Karma dla pomeraniana

W przypadku psów ras miniaturowych rekomendujemy model żywienia karmami mokrymi jako zdrowszą alternatywę. Mokra karma dla pomeraniana będzie optymalnym wyborem.Miniaturowy pomeranian należy do ras wymagających szczególnej troski o dietę. A jaka karma dla szczeniaka pomeraniana? Szczenięta szpica miniaturowego warto przyzwyczajać od młodego wieku do wielu różnych źródeł białka w karmie, podając różne wersje smakowe karmy, na przykład z jagnięciną, wołowiną, drobiem, rybami. Dorosłe szpice miniaturowe bywają wybredne, dlatego różnicowanie smaków karmy jest niezwykle ważne.

Można także zastosować model mieszany żywienia czyli rano podawać karmę mokrą a wieczorem karmę suchą. Jaka będzie najlepsza karma sucha dla pomeraniana? Jak każdy pies małej rasy pomeranian chętniej będzie zjadał karmę w małych granulkach, warto więc poszukać karmy przeznaczonej dla psów ras małych.

Suplementacja szpica miniaturowego: warto w okresie jesienno-zimowym wzbogacić dietę o źródła kwasów Omega 3 podając oleje z ryb. Zostając opiekunem szpica miniaturowego pamiętajmy, że przysmaki to też kalorie i nie przesadzajmy z ich ilością. Okazujmy miłość niemieckiemu szpicowi miniaturowemu mądrze i z rozwagą , wybierając wysokiej jakości przysmaki dla psów, bez sztucznych dodatków, konserwantów, cukru czy soli. Przysmaki wyprodukowane z samego mięsa lub z dodatkiem warzyw czy owoców będą z pewnością bezpieczne.

Najbardziej znane pomeraniany

Psy o imieniu Phoebe i Mercury zostały przedstawione na obrazach Sir Thomasa Gainsborougha. Przedstawiały psa większego niż współcześnie, ważącego nawet ok. 14–23 kg, ale o współczesnych cechach, takie jak gęsta sierść, uszy i ogon zakręcony nad grzbietem.

W 1912 roku dwa psy pomeraniany znalazły się wśród zaledwie trzech psów, które przeżyły zatonięcie RMS Titanic. Suczka o imieniu „Lady”, należąca do panny Margaret Hays, uciekła ze swoim właścicielem w łodzi ratunkowej numer siedem, podczas gdy Elizabeth Barrett Rothschild zabrała swojego pupila do łodzi ratunkowej numer sześć. Ówczesna prasa rozpisywała się na ten temat szeroko.

Pomeranian Boo szpic – Boo to imię, które nosił najpopularniejszy w XXI wieku na świecie przedstawiciel tej rasy. Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku na Facebooku pojawił się profil oznaczony pomeranian pies Boo, założony dla białego pieska z pomarańczowymi znaczeniami. To on – ostrzyżony krótko i wyglądający jak pluszak szpic pomeranian - zapoczątkował na świecie modę na rasę. Boo zdobył 15 milionów followersów. Trudno się dziwić, popularność rasy szpic miniaturowy pomeranian, a co za tym idzie i ich cena bardzo wzrosły.

Słynni promotorzy i wielbiciele rasy szpic miniaturowy

Wśród właścicieli królewskich w tym okresie, co Królowa Wiktoria i Królowa Charlotte byli także Joséphine de Beauharnais , żona Napoleona I we Francji i król Jerzy IV w Wielkiej Brytanii.

Pochodzenie szpica miniaturowego

Przodkiem rasy szpic miniaturowy jest prawdopodobnie szpic niemiecki. Pies pomeranian to najmniejsza odmiana szpica niemieckiego. Historia rasy szpic jest dłuższa – uchodzi za najstarszą rasę na świecie. Źródła wskazują na psa torfowego (rasa żyjąca 6 tys. lat temu co potwierdzają wykopaliska na terenach północnych Niemiec) lub na wilka arktycznego. Pierwotnie szpice były przede wszystkim psami podwórkowymi pełniącymi role stróżujące. Szpic jako rasa, która ma 5 odmian - wilcza, duża, mała, średnia i miniaturowa - jest obecna w Europie (w Saksonii, Holandii, Norwegii) przy czym najbardziej popularna jest w Niemczech, gdzie w XIX wieku stworzono wzorzec rasy dla szpiców niemieckich. Wówczas też nastąpił wzrost zainteresowania rasą szpic w wersji małej i miniaturowej wśród wyższych sfer. Najbardziej do rozwoju rasy przyczyniła się brytyjska królowa Charlotte, której szpice zawdzięczają początki miniaturyzacji. Na wystawie w 1891 roku, królowa Charlotte jako hodowczyni rasy, wystawiła szpica, który zapoczątkował niezwykłą popularność rasy szpic mały i wzmógł prace hodowców nad jej dalszą miniaturyzacją. Inne źródła mówią, że prace nad miniaturyzacją rozpoczęła Królowa Wiktoria, wnuczka królowej Charlotty, również była entuzjastką i założyła dużą hodowlę. Jednym z jej ulubionych psów był stosunkowo mały rudo-sobolowy pomeranian, którego prawdopodobnie nazwała „Windsor's Marco” i według doniesień ważył zaledwie 5,4 kg. Kiedy po raz pierwszy królowa Wiktoria wystawiła Marco w 1891 roku, spowodowało to, że w miniaturowy pomeranian szpic stał się natychmiast popularny, a hodowcy zaczęli wybierać do hodowli tylko mniejsze okazy. Niemniej do końca XIX wieku zmniejszono wielkość szpica o 50% tworząc w ten sposób nowa rasę pomeranian miniaturka szpica. Pod koniec XIX wieku, w Wielkiej Brytanii założony został pierwszy klub rasy i stworzono podwaliny wzorca szpic miniaturowy. Pierwszy członek rasy został zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych w American Kennel Club w 1898 roku, a został uznany w 1900 roku. W Polsce rasa pomeranian jest dostępna od połowy XX wieku i cieszy się wielką popularnością.

Pomeranian szpic miniaturowy - skąd pochodzi nazwa?

Pomeranian czy to, jak może wynikać z nazwy, pies z Pomorza? A może nazwa pochodzi od szpica miniaturowego o imieniu „Pomer” o którym pisano w zapisach z podróży po Europie kontynentalnej z XVIII wieku? A może ważniejsze jest to, że pomeranian szpic miniaturowy pomeranian był najbardziej popularny na Pomorzu? Są teorie, które znajdują źródła współczesnej rasy pomeranian w Skandynawii skąd przywędrowały z wikingami na południowe wybrzeża Bałtyku.

Inne nazwy to Toy Spitz, Pommer lub Pommerlo.